o ciastkach, lecie i bursztynach...

Mam nadzieję, że choć odrobinę latem zapachnie ten post. Ja bardzo tęsknię.

Za ciepłem, za słońcem, za krótkim rękawem, za bosymi stopami w klapkach japonkach,

za rozgrzanym nadbałtyckim piaskiem pod stopami albo upalnym powietrzem np Toskanii...

Tęsknię za zielenią, ogrodem, za znudzonym, zmęczonym upałem psem chowającym się w cieniu,

za jazdą na rowerze bez szalika i czapki, za truskawkami i pierwszym jeszcze kwaśnym agrestem,

za widokiem spacerujących ludzi, a nie takich co w pośpiechu przemykają do domu skuleni przed zimnem.

Moja Mama mówi, że jak jest styczeń to już z górki... No to stoję na jej szczycie, ale ona taka wysoka!

 Tak daleko do lata... Co robić, żeby wyjść z zimy...?

W domu już stoją hiacynty. Wpatruję się w nie każdego dnia, starając się nie patrzeć za okno.

Zrobiłam bransoletę z bursztynami, bo to dla mnie symbol lata. :)

I jem włoskie cantuccini, które skutecznie rujnują moje fizyczne obwody, ale bardzo przypominają mi

 ubiegłoroczne wakacje w  gorącej, cudnej Toskanii. Wracam do zdjęć, obrazów. Ładują moje 

akumulatory. Jak tam było cudownie ciepło... :)

Bransoletkę zrobiłam jak zawsze ze srebra próby 925, z którego ręcznie uformowałam 

łańcuch i zawieszkę oraz letnich (oczywiście) bursztynów w różnym ubarwieniu 

i skórzanego naturalnego rzemienia.

Bransoletka jest dostępna bezpośrednio u mnie (e-mail) lub w Decobazaar i tam więcej zdjęć.

 A na letnie cantuccini - włoskie twarde ciastka z gorącej Toskanii podam Wam przepis. 

Wtedy nie będę czuła się samotna wśród łakomczuchowych pokus.

Szklana bomboniera znajdzie się pewnie w każdym domu. Grzechem by było, gdyby stała pusta. ;)

Cantuccini po upieczeniu są twarde. Świetnie nadają się również do maczania w kawie lub winie.

 Fantastycznie się przechowują (u mnie nie dają się przechować!). Uwielbiam je. Są moją zgubą!

CANTUCCINI

- 30 dkg obranych, grubo posiekanych migdałów,

- 50 dkg maki pszennej,

- 20 dkg cukru,

- 4 jajka,

- szczypta soli,

- 1 cukier waniliowy,

- 1 roztrzepane jajko do smarowania.

Migdały wymieszać z mąką, cukrem, 4 jajkami, szczypta soli i cukrem waniliowym i zagnieść ciasto. Z ciasta uformować walki o średnicy mniej więcej 5cm i ułożyć na pergaminie. Posmarować roztrzepanym jajkiem.

Piec w piekarniku nagrzanym do 160- 170 stopni przez blisko 30min. Wyjąć i ostrożnie pokroić nożem z piłką w plastry o grubości kciuka. Ponownie wstawić do piekarnika i piec jeszcze przez 15min. W połowie tego czasu można poodwracać na drugą stronę. 

A jak się upieką zaparzyć kawę! :)

 

 Jeśli nie pieczecie, nie lubicie lub nie macie czasu (musicie czasem coś upiec, bo wtedy dom pachnie domem!)

polecam wyborne Cantuccini w cukierni Warszawska na ulicy Jedności Narodowej we Wrocławiu.

Cukiernia z tradycją a Cantuccini rewelacyjne i w przyzwoitej cenie.

 

Miłego weekendu ! ♥

Do następnego razu.